Skończ opowiadanie o Gwen i Duncanie.

Gwen

Dokończyła śnaidanie, gdy nagle zadzwonił telefon. Była to Gwen.

Courtney

- Hej. - powiedziała nieco smętnie odbierając.

Gwen

- Hej. Chce z tobą pogadać o Duncanie. Odparła wściekła.

Courtney

- O co chodzi? - spytała znudzona. Miała po wyżej uszu tej całej Gwen.

Gwen

- Słuchaj mnie no ty ! Nie przystawiaj się do Duncana ! To MÓJ chłopak, a nie TWÓJ jasne ?! Wrzasnęła wściekła.

Courtney

- Jakbyś raczyła mnie wysłuchać. - warknęła. - To Duncan SAM do mnie przyszedł. Nie pytaj dlaczego. - dodała jadowicie.

Gwen

- Zamknij się podła suko ! Krzyknęła Gwen i rozłączyła się.

Courtney

- Idiotka. - stwierdziła i wsadziła komórkę do kieszeni.

Gwen

Duncan wleciał do domu.

Courtney

- Dwie wizyty jednego dnia? Nieźle. - zawołała z uśmiechem.

Gwen

- Wiem, wiem ! Ale słuchaj mnie Court: Nie możemy być już przyjaciółmi. Powiedział smutny Duncan.

Courtney

- Co, ale dlaczego?! - zawołała. Ten pomysł wcale jej się nie podobał. - To przez Gwen, tak? - zapytała domyślając się prawdy.

Gwen

- Nie ! Spier*** ! Duncan wybiegł z domy zadowolony.

Courtney

Mimo wszystko widziała jego oczy. Był w nich jedynie smutek. - Ona jest strasznie podła. - szepnęła do siebie. Usiadła na kanapie i zaczęła rozmyślać. Po chwili zerknęła na półkę z książkami i z nudów zaczęła czytać Pamiętnik Księżniczki. Przy około 8 tomie zdziwiła się. - Najbardziej pasują do siebie zupełnie odmienne osoby . . . Odpowiedzialne są za to geny MHC. - Przeczytała i uśmiechnęła się lekko.

Gwen

Duncan wpadł do domu Gwen.
- Hej kotku, już ok, ta mała debilka już nie istnieję. Zaśmiał się podle i pocałował ją w usta. Nagle usłyszeli pukanie do drzwi...